Witte ridders

Uitspraak van de dag (van IJbert): "ik heb nog nooit in mijn leven zoveel moois achter elkaar gezien als in deze drie weken...". Zo is het, Tasmania is onwaarschijnlijk mooi en heel erg gevarieerd, we vallen van de ene verbazing in de andere. Vanmorgen begonnen in het plaatsje Mathinna. Iets meer dan 100 inwoners. Van de High Street van Mathinna zullen we een foto bijvoegen, kijk maar goed hoe druk die hoofdstraat is. Het is jammer dat we het (ontbreken van) geluid niet voor jullie vast konden leggen, we waanden ons daar alleen op de wereld. Totdat het tegen 11.00 uur liep. Toen kwamen er overal mensen uit hun huisjes die naar het poppenhuispostkantoortje liepen en daar samen gingen scholen. Bleek dat Chris, de poppenhuispostkantoortjesbewoner rond die tijd terug verwacht werd uit "de stad" met de kranten en de post voor alle bewoners. In het poppenhuispostkantoortje kon je ook koffie en thee drinken (er waren twee poppenhuistafeltjes met bijpassende stoeltjes) en zelfgebakken cakejes etc. eten. Hebben wij natuurlijk gedaan. kon IJbert meteen even foto's maken van de postvakjes voor alle bewoners van Mathinna (bijgevoegd).
Het absolute hoogtepunt van vandaag waren echter de "White Knights" in Evercreech Forest, ca. 35 km. ten noorden van de plaats Fingal. We moesten er wel weer 12 km. Gravel road voor over hebben, maar dat was het meer dan waard. In dat Evergreech Forest staat een groep van de hoogste "white gum trees" (Eucalyptus viminalis) ter wereld. De stammen zijn ongelooflijk dik en reiken tot 91 m. hoog. Vandaar de bijnaam: "White Knights".
Wij maken toch wat mee he?
Liefs, IJbert en Anna